دکتر قره یاضی رئیس پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی در نشست خبری رونمایی از گزارش آخرین وضعیت محصولات تراریخته تجاری در سال 2013 گفت محصولات تراریخته از سال 1996 برای اولین بار زیر کشت رفته‌اند و از آن زمان هر ساله سطح زیر کشت این محصولات افزایش داشته است. طی هجده سال گذشته هرگز سطح زیر کشت این محصولات ثابت نبوده و یا کاهش نیافته و همواره سطح زیر کشت این محصولات افزایش یافته است. این مسئله نشان دهنده مفید بودن این محصولات، سود آور بودن و سالم بودن آنهاست. محصولی که وارد بازار می‌شود اگر دارای ایراد باشد و خطری ایجاد کند بلافاصله از بازار مصرف حذف می‌شود.

ایران از سال 1383 تولید مزرعه‌ای، انبوه و تجاری این محصولات را آغاز کرد و تا سال 1385 هم ادامه یافت. از سال 1384 با کشت این محصولات برخورد شد و بذور اصلاح شده برنج تراریخته به زنجیر کشیده شد که در نهایت امروز منجر به نابودی مطلق بیش از 102 تن بذور تولیدی تراریخته برنج شد

هنگامیکه برای اولین بار این محصولات در آمریکا کشت شد منتقدین و مخالفین محصولات تراریخته ادعا ‌کردند که این فناوری به درد کشورهای جهان سوم و کشاورزان خرده‌پا نمی‌خورد. بلکه این فناوری به درد کشوری مانند آمریکا می‌خورد که سم‌پاشی در آنجا با هواپیما صورت می‌گیرد و زمین‌های بزرگ و مجهز دارند. این افراد امروز چه پاسخی دارند وقتیکه 19 کشور جهان سومی و در حال توسعه حتی کشورهای بسیار کوچک و عقب افتاده هم علاوه بر کشورهای صنعتی در حال کشت این محصولات هستند

دکتر قره یاضی در برنامه ی گفنگوی ویژه ی خبری 23 اردیبهشت در پاسخ به سوالی مبنی براینکه آیا سمی که برای محصولات کشاورزی استفاده می شود سرطان زاست یا خیر گفت: این مطلب صحت ندارد لذا باید اذعان داشت که محصولات تراریخته انواع و اقسام خود را دارد به طوری که برخی از محصولاتی که برای تولید تراریخته استفاده می شود سمی نیستند همچنین افزود در تولید محصولات کشاورزی همیشه تلاش کرده ایم تا سم را به صفر برسانیم.

قره یاضی در پاسخ به این که چرا علی رغم وجود فناوری های جدید از وجود این فناوری ها در کشور استفاده نمی شود بیان داشت: فناوری هراسی موجب می شود تا ما از غافله عقب بمانیم.

وی اضافه کرد: براساس مطالعه ای که معاونت علم و فناوری در دولت قبل صورت داده بود نشان داد که ما از نظر تولید مقالات علمی در عرصه مهندسی ژنتیکی و محصولات تراریخته حتی از کشور آرژانتین نیز جلوتر هستیم در حالی که آرژانتین 20 تا 25 هکتار و برزیل نیز بیش از 40 هکتار محصولات تراریخته را کشت می کند.

مهدی سیدی، عضو هیئت علمی دانشگاه در ادامه برنامه با اشاره به اینکه بخشی از تحقیقات نشان داد که این گیاهان خطرناک نیست و از سوی دیگر در بخشی از مطالعات مطرح شده که می تواند بر روی حیوانات اثرگذار باشد، تاکید کرد که سلامت محصولات تراریخته را باید خودمان به طور مستقیم تست کنیم

وی در ادامه گفت: فناوری تراریخته متعلق به سال های قبل است و در حال حاضر فناوری های جدیدی آمده که فناوری تراریخته را کنار زده و حتی شرکت های بزرگ نیز هم اکنون به سراغ این فناوری های جدید می روند

ناخدا،عضو هیات مدیره انجمن علوم زراعت و اصلاح نباتات ایران ورئیس بخش فیزیولوژی مولکولی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی با اشاره به فواید محصولات تراریخته می گوید: کاهش مصرف ۳۷ درصدی سموم و افزایش ۶۸ درصدی سود کشاورزان از مزایای محصولات تراریخته به شمار می‎روند؛ همچنین محصولات تراریخته اثرات مفیدی برای حفظ محیط زیست از جمله کاهش گازهای گلخانه‎ای دارد.

ناخدا با بیان اینکه طبق آمار، با کشت محصولات تراریخته از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۳ بیش از ۷ میلیارد لیتر در سوخت صرفه جویی شده است، اظهار داشت: با کشت این محصولات میزان سوخت تراکتوری که برای سم پاشی و از بین بردن علف‎های هرز است، کاهش می‎یابد. این میزان معادل حذف حدود ۱۹ میلیون تن دی‎اکسیدکربن یا حذف بیش از ۱۲ میلیون خودرو از جاده‎ها بوده است.

وی افزود: این‎ها نشان می‎دهد که محصولات تراریخته علاوه بر مزیت‎هایی که دارد خیلی زیاد به حفظ محیط زیست کمک می‎کند اما بسیاری از مخالفین این موضوع را حربه‎ای علیه آن می‎دانند.

ناخدا اظهار داشت: کشت محصولات تراریخته باعث سلامت انسان می‎شود و باقیمانده سموم را ندارد؛ برای کشت محصولات معمولی از سموم استفاده می‎شود که این سموم آفت یا علف کش به آب‎های زیرزمینی و آب‎های سطحی وارد می‎شوند و ماهی‎ها را از بین می‎برند؛ همچنین دوباره از طریق تجمع در بافت چربی، به بدن انسان وارد می‎شوند.

رسول دیناروند رئیس سازمان غذا و دارو در برنامه گفتگوی ویژه ی خبری 3خرداد با اشاره به  برنامه ششم توسعه پیرامون محصولات تراریخته در کشور تصریح کرد:  پیرامون محصولات تراریخته در کشور مخالفت هایی وجود دارد به گونه ای که وزارت جهاد کشاورزی پیشنهاد داده و دولت آن را تصویب کرده است تا امکان  استفاده از این علم و فناوری در کشور وجود داشته باشد بنابراین مخالفت کورکورانه و یا تایید کورکورانه نباید داشته باشیم لذا با توسعه و تولید آن موافق هستیم. وی با بیان این که استفاده از محصولات تراریخته مخاطره آمیز اما قابل ارزیابی است عنوان کرد: بدون ارزیابی ایمنی اجازه ورود این محصولات را به بازار نخواهیم داد.

واما...خواسته ی ما از مسئولین

آیا وقت آن نرسیده که ما در کشور خودمان مراکزی برای ارزیابی ایمنی محصولات تراریخته داشته باشیم تا هم فرصت بهره مندی از این فناوری جدید را از دست ندهیم و از طرفی سلامت مردم را به مخاطره نینداخته باشیم؟

آیا بهتر نیست به جای واردات محصولات تراریخته از کشور هایی که به حسن نیت آنها اعتماد نداریم، همزمان با رفع نیازمان به دست خودمان، از احتمال نفوذ بیولوژِک دشمن نیز جلوگیری کرده باشیم؟